48

فکرم رو به خودش مشغول کرده …
تمام این سالها …
…..
راحت باش…
هر وقت ازت سراغم را گرفتن بگو : …
سهیل…..هه ….زمانی با من بود …
…..
یادم است که می گفت آغوشم همیشه باز است …
اما خدا میداند برای چه کسی …
………
………………………..
………………

3 thoughts on “48

  • فوریه 1, 2011 at 7:46 ق.ظ
    Permalink

    دستها لياقت ميخوان تا كسي رو در آغوش خودشون بگيرند سهيل من!
    مگه نه؟!

    Reply
    • فوریه 2, 2011 at 3:26 ب.ظ
      Permalink

      لیاقت می خوان ….

      Reply
  • فوریه 1, 2011 at 7:52 ق.ظ
    Permalink

    مطمئن باش ذهن خدا اونقدر بزرگ هست كه هيچ خاطره اي رو از ياد نبره!……
    مواظب خودت باش داداشي خوب من! :X -*
    برات آرزوي شادي و سلامتي ميكنم.

    Reply

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *