فقط گاهی …
و شاید و فقط شاید همیشه …
….
گاهی باید چشماتو ببندی تا ببینی چند نفر دوست دارن …
گاهی باید خطهای موازی رو هم شکسته دید …
گاهی باید جغرافیت ضعیف باشه که باور کنی دلهای ما زیاد هم بهم نزدیک نیست …
گاهی باید پارو نزد … وا داد …
گاهی باید به خودت هم دروغ بگی تا مطمئن بشی دلی رو نشکستی …
گاهی باید 2 x 2 هات جوابی نداشته باشه …
گاهی باید از بی نهایت فاکتور بگیری و یه “تا” اضافه کنی به فکر و زندگیت …
گاهی باید ….
…….
قشنگ نگاه کن رفیق …
اینجا دریا نیست که داری پارو میزنی …
بو کن …!
اینجا هر چی پارو بزنی ، به جای جلو ….
پایین تر میری …
گاهی باید پارو نزد ….
گاهی باید وا داد ….
….
……………….
………
بايد پارو نزد وا داد
بايد دل رو به دريا داد……..
خودش مي بردت هرجا دلش خواست
به هرجا برد بدون ساحل همونجاست…….
آخ که چه بارونی میاد . بارونو دوست دارم هنوز چون تورو یادم میاره !!!
استاد!!! شما این نوشته های ادبیت و واقعیات زندگی که نوشتی که خیلی عظیم تر از اونی بود که من نوشته بودم و شما هم که بابا فروتن!!! و از این حرف ها!!!
حالا من باید بگم از درک ما بالاتر نوشتی داداش!!!!
دیگه به من نگی حاچ خانوم ها!!!! ( D:! ) حاج آقا!!!
ولی جدا از شوخی!!! همه حرف هات درسته. واقعا گاهی نباید پارو زد. نباید 2 2 تاهام جواب داشته باشه. راست می گی.