مردمانی داشت آن سرزمین که تنها هنرشان رفتن به رستوران و به اشتراک گذاشتن لحظه های خوردنشان بود
بزرگانی همچون مستر تیستر و فودی و میسیز تیستر و … در آن سرزمین از خوردن و گنده شدن شکمشان معروف و پولدار شدن
در همین سرزمین مردمانی بودند که شبها از گشنگی توانایی خوابیدن نداشتن و نداشتن و نداشتن
امید هم نداشتن
حتی خدا هم
تا اینکه یک شب……
…../
بعد از آن دیگه نه صف گوشتی بود و نه پراید ۵۴ میلیونی و نه …
و نه چیزی برای به اشتراک گذاشتن