دسته‌بندی نشده

دیروز احساس کردم دیگه امیدی نداره …
تو نگاهش یه دنیا حرف بود …
…………
راستش رفیق …
برای کشتن یه پرنده فقط کافیه بالهاشو بچینی …
………
آخ سهیل…
سهیل چقدر سخته دیدن یه آدم که دیگه هیچ امیدی نداره …
……
………..
……..

اولش سخته …
آخرشم تلخه …
فقط می مونه وسطش …
خب …
تو الآن وسطشی و منم همین طور …
میگم تا دیر نشده بیا از وسط به دو طرف دور شیم از هم …
این جوری هم از تلخی آخرش کم میشه و هم …
سختی اولش کم کم یادمون میره …
به هر حال بازم یه روزی یه جایی همدیگرو می بینیم دیگه…
مگه نه …؟
…………
……………………
……… سهیل.

کاش بودی و می دیدی …
تو فقط رفتی …
گریه ها رو …
اشک ها رو …
زجه ها رو ….
ندیدی و رفتی …
آخ که چقدر من تلاش کردم …
چقدر التماس کردم …
چقدر خواهش کردم از بابام تا قبول کنه …
اما تو بی معرفت هیچی رو ندیدی …
من فقط به عشق تو همه این کارا رو کردم …
خب لااقل می گفتی که دوست نداری …
نامرد کاش از اول می گفتی …
الان 20 سال از اون روز می گذره ….
و من …
هنوز موندم که چرا تو بستنی ممد قاسمی رو از یخمک من بیشتر دوست داشتی ….؟!؟
……….
…………………..
………….. سهیل

به سنی رسیدم که می تونم یه شبه همه اون چیزایی رو که داشتم رو بدم بهت …
گم که شدی ….
می تونم بگردم و پیدات کنم …
صدام بلند تر شده …
می تونم دیگه از دور صدات کنم …
زورم اینقدر زیاد شده که بتونم دستاتو محکم بگیرم که جایی نری …
می تونم بفهمم یه عالمه تا دیگه هر وقت که می خوای یه چیزیو تعریف کنی هزار بار نگی….
 " فهمیدی …؟ "
یاد گرفتم که موهامو کوتاه کوتاه کنم تا کچلی اینجای سرم زیاد معلوم نشه …
الآن دیگه به سنی رسیدم که می تونم زیر بارون تنهایی قدم بزنم و به هیچ دختر بی چتری نگاه نکنم تا دلم براش بسوزه …
می دونی رفیق …
من دیگه می تونم رو حرفام وایسم …
من چند روز پیش به سنی رسیدم که می تونم یه شبه همه اون چیزایی رو که داشتم بدم بهت …
همشون….
…………….
………………………….
………. سهیل .

آخه بامرام این دیگه چی بود …
حتما یه امتحان دیگست …. هان …؟
اوکی …
قبول …
ولی می گم یه وقت نکنه ردمون کنی …
می ترسم ازت … خیلی …
عجیب می ترسم …
الآن یک ماهی هست که داری کشش میدی …
هی داریم به خودمون روحیه می دیم … هی داریم فکرای بد رو از خودمون دور می کنیم …
ولی این دل لامذهب که این چیزا حالیش نیست ….
نمی فهمه هیچی….همین جوری شورمیزنه  …
آخه من بیام چی بگم دیگه….
نکن …
نکن با ما این کارو …
باشه …؟
…………..
………………………….
پ.ن: بامرام….. شفای مریضا یادت نره فقط…

فقط 3 ساعت دیگه تا 88 …
87 …
سختی و غربت و کار و دلتنگی و خنده و شادی و آدمای جدید و همه همه چی داشت …
اما پر از موفقیت بود برام …
راضی بودم از خودم …
خوشحالم و خدا رو شکر میکنم …
اما 88 …
باید با تجربه و نیروی بیشتری ادامه بدم …
امیدوارم همه سال خوب و پر از موفقیت و تلاش و پشتکار و سلامتی داشته باشن …
فقط یادمون باشه که زندگی خیلی زود می گذره …
و فرصتمون کم …
……….
………………. من و بابا سهیل .

 

آخرین پنج شنبه سال …
یاد گذشته ها میوفتیم یه هو …
یاد آدمایی که دیگه پیشمون نیستن ….
هل می شیم …
می پریم پشت فرمون و میریم بهشت زهرا ….
اینقدر جو گیر و تحت تاثیر قرار می گیریم ….
که نرسیده تصادف می کنیم و با یه حرکت حرفه ای..! ماشین چپ می کنیم ….
و آخر خدا رو شکر می کنیم که همه سالم هستن و مشکل خاصی جز ترکیدن ماشین پیش نیومده ….
بهله …
به همین سادگی به همین خوشمزه گی …
……………..
……………………….
………
پ.ن : بنده خدا صاب ماشین که نقشه داشت ماشینش رو ارتقاء بده ….
پ.ن : پسر عمه

خداییش اینقدر پارتی بازی کرده که آخرش …
موسی و عیسی و نوح و ….
صداشون در میاد …
خب مگه اونا دل نداشتن ….
چی شون از یوزارسیف کمتر بوده …
……..
……………..
….. سهیل .

فک کنم امشب …
سالگرد اولین گناهم بود …
و تو نیامدی و من به تنهایی کابوسش را می بینم …
میدونم ….خدا هنوز از اون بالا مهربونی میکنه …
راستی خبر داری …
که چقدر منتظر ماندم …
من دم رفتن گریه نکردم رو یادت هست …؟
فقط چشامو بستم که نبینم …
اما خوابم برد …
امشب درست 3 ساله که هنوز بیدار نشدم …
و تو …
و تو …
آه که تو چقدر احمق بودی رفیق …
………
…………………
…………

سرشو چرخوند و یهو خدا گفت :
– دلم گرفته …!
پیامبر مدادش رو برداشت و پرسید : بنویسم دلم یا دلمون …؟
خدا گفت : برای خودت گفتم…چیزی ننویس …
……….
…………………..
………..