Mea Culpa

خاطرات بویایی شاید یکی از موندگار ترین خاطراتی هستش که تا آخر عمر هر کسی براش باقی بمونه و هیچ وقت پاک نشه

خاطرات شنوایی هم همین طور

نمیدونم چند سال گذشته

اوایل جوونی شاید

17 18 سالگی

یه انرژی و حال و هوایی اون سن و سال داره که

الآن وقتی دارم Mea Culpa گوش میدم بعد از گذشت این همه سال

دقیقا همون حس و حال زنده شده برام

دلم می خواد دست خداهه رو بگیرم و برم یواشکی ماشین باباهه رو برداریم و این آهنگه رو زیادش کنیم و همین جوری بی هدف بریم و …

…….به هیچ جا نرسیم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *