سرسپرده

بابایی هم که دیگه مثل قدیما نیست …
حس میکنم منو هم کم کم داره فراموش میکنه …
معلوم نیست چی کار میکنه …
یه روز ته چاهه و یه روز تو هوا … یه روز شماله و یه روز جنوب …
خیلی فرق کرده …
نمیدونم …
شاید من مثل قبلنی ها نیستم و درک و فهمم بیشتر شده …
ولی ای کاش هیچ وقت درک و فهمم بزرگ نشه …
من دوس ندارم …
دوس ندارم بفهمم خیلی چیزا رو …
دوس دارم بشینم و ساعتها آهنگ های قدیمی اندی رو گوش بدم ….
دوس دارم برم جلو پارک ملت و بستنی نیم متری بگیرم و بریزم رو لباسم ….
دوس دارم تو خیالم با مامانم و آبجیم برم قایق دوچرخه ای سوار شم ….
دوس دارم دس باباییمو بگیرم و برم قدم بزنم ….
دوس دارم برم بالای چاراه یاسر و تهران رو نگاه کنم …
دوس دارم آرزو کنم که ای کاش تموم ذرت مکزیکی های دنیا مال من بود …
دوس دارم …
دوس دارم …. من خیلی چیزا رو دوس دارم …
ولی از همه اینا بیشتر باباییمو دوس دارم …
دوس دارم که باباییم خوشبخت شه …
دوس دارم همیشه سر بلند باشه …
حتی اگه اون ……………..!!!
نمیدونم ….
حس میکنم منو هم کم کم داره …
……….
……………………….
…….. سهیل .

3 thoughts on “سرسپرده

  • آوریل 11, 2008 at 4:52 ب.ظ
    Permalink

    salaaam,,,,,akhee to diige chera??? to ke hamishe sar sharaz energy boodi,,,to ke hamishe maro omidvar mikardi be zandegi va ziba zendegi kardan,,,,nabinam hala narahatiyaa,,,,hala age babaitam narahate to say kon del darish bedi…..taze motmaaen bash baba hahiich vaght bache hashono faramosh nemikonan,,hatman babai in rooza ye kam saresh shologh shoode ,ama haminam dalil nemishe ke to ro yadesh bere,,,to hamishe bahashi,,pas aslan ghoose nahkoro bekhand,,,taze mitoni be babait begi masalan ye rooze tatil mesle emrooz berin baham tamame in karai ke doost dariyo bokoni,,,rahateeee,kari nadare ke taze khosham migzaree,…..be babaitam komak kon ke sarehal tar she,,,,,,,,,salamam behesh beresooon……pas yadet narehaaa…..khodafeeez..bye bye

    Reply
  • آوریل 12, 2008 at 12:13 ق.ظ
    Permalink

    آخييييي! الهي عمه قربونت بره گل پسرم!
    چه آرزوهاي قشنگي داري. بهت حسوديم شد! ….. «دوس دارم آرزو کنم که ای کاش تموم ذرت مکزیکی های دنیا مال من بود …»
    اين بابائيت داره به سلامتي مهندس ميشه عزيز دل عمه! واسه خاطر همينه كه يه روز ته چاهه يه روز تو هوا!!
    فردا پس فردا كه انشاالله به اميد خدا با دست پر و يه عالمه موفقيت برگشت پيشت، اونوقت تا آخر عمر بهش افتخار مي كني و پزش رو پيش ممد قاسمي و باقي بچه محل ها ميدي!!
    ديگه دل مهربونت نگيره ها! به قول زاهده: هيچ وقت بابا ها بچه هاشون رو فراموش نمي كنن.

    Reply
  • آوریل 16, 2008 at 12:57 ق.ظ
    Permalink

    بهار جونی من نمیدونم چی سر وبلاگت اومده …
    بازم دست کاری کردی کد های وبلاگت رو … 😀
    بهله …. مشکلی داشتی فقط یه آمار کوچولو بده …
    …………..
    زاهده جان شما این کامنت رو 12 بار پست کرده بودید که من با اجازه 11 تاشو پاک کردم 😀
    بهدشم اینکه ما همیشه پر از انرژی هستیم …. ولی خب بعضی وقتا دلمون یه جوری میشه ….
    ممنون از محبتت ..

    Reply

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *