هیچ وقت دوس ندارم بچه م مثل خودم جایی بزرگ بشه که مردمانش برای حل مشکلاتشون بیشتر از اینکه تلاش کنن ، دعا میکنن تا مشکلشون حل بشه

از جلوی مصلا که رد میشدم

مردم دسته دسته میرفتن برای دعای روز عرفه

نمیدونم واقعا

شاید من عمام کافری باشم

اما وقتی از کنار گوسفندایی که امروز کنار خیابون به بدترین شکل ممکن بسته بودنشون و منتظر بودن تا حاجی هایی که از دعای عرفه برمیگردن بیان و بخرنشون و سرشون رو جلو در و همسایه ببرن و جیگرشون رو کباب کنن بزنن به بدن و احتمالا خدایی که با دیدن این چیزا باید براشون ثواب بنویسه و گناهانشون رو ببخشه و برن بهشت صفا کنن ….

مطمئن شدم من از جنس این مردم نیستم